Hans PosthumusHet is een tijdje stil geweest op de website van Davey en dat is niet voor niets. De afgelopen weken hebben we toch even nodig gehad om het hele vervelende nieuws te verwerken dat Davey binnenkort geopereerd moet worden aan OCD aan zijn schouders. We vinden het echter belangrijk ook de minder leuke zaken te melden op deze website. Over OCD staat ook op deze site uitstekende informatie.
Alweer een behoorlijk aantal weken geleden begon het ons op te vallen dat Davey wat mank liep na een grote inspanning of na lekker spelen met zijn soortgenootjes. Mank lopen was eigenlijk niet eens de juiste omschrijving; het zag er meer uit alsof hij een steentje in zijn schoen had. Meestal ging dit binnen enkele minuten en na wat rust weer over, maar de klachten namen wel toe. Vreemd genoeg weerhield het Davey er niet van heerlijk te rennen en had hij ogenschijnlijk verder weinig klachten of pijn.
Het was dus tijd voor een bezoekje aan de dierenarts en op 2 december hebben we Davey laten controleren. Ondanks dat Marianne ervan overtuigd was dat het de linkerzijde was die problemen veroorzaakte (fysiotherapeute hè), constateerde de dierenarts aan de rechterzijde wat stijfheid en reactie bij Davey. We hebben hiervoor een ontstekingsremmer en pijnstiller gekregen en het advies het even kalm aan te doen.
De klachten namen echter niet af en aangezien we geen goed gevoel hadden bij de diagnose van de dierenarts zijn we weer naar Gezelschapsdierenkliniek Roosendaal gegaan. Zij kennen Davey al van pup af aan, zijn ook ontzettend vriendelijk en weten Davey altijd behoorlijk op zijn gemak te stellen. Ook hier werd in eerste instantie gedacht aan de rechterzijde, maar werd direct geopperd om foto’s te nemen om de oorzaak te achterhalen. Op 20 december zijn de foto’s gemaakt, waarbij Davey onder een lichte narcose gebracht is omdat bij het maken van de foto’s de poten behoorlijk uitgestrekt en gedraaid moeten worden.
We hebben Davey dezelfde middag weer opgehaald en kregen te horen dat er in eerste instantie op de foto’s weinig verontrustends te zien was. Voor de zekerheid wilde de dierenarts echter toch overleggen met een orthopedisch specialist, omdat er toch een oorzaak moest zijn voor het mank lopen. Daar waren we het volledig mee eens, want de klachten van Davey namen alleen maar toe en vaak liep hij nu al mank zonder zware inspanning of bij het opstaan nadat hij geslapen had.
Op 23 december kregen we telefonisch het slechte nieuws van de dierenarts. De orthopeed heeft sterke aanwijzingen dat Davey last heeft van OCD in zeker één, maar mogelijk zelfs in beide schouders. De waarschijnlijke oplossing is een operatie na een consult aan de orthopeed.
We hebben toch wel even nodig gehad dit slechte nieuws te verwerken en allerlei doemscenario’s speelden door ons hoofd. De dierenarts had al geadviseerd het even te laten bezinken en afgesproken na een week weer terug te bellen. Die week hebben we niet nodig gehad, want we waren er al snel uit dat we er iets aan wilden doen. We hebben dan ook al tijdens de Kerstdagen besloten om een afspraak te maken met de orthopeed voor de vervolgstappen.
Op maandag 30 december zijn we naar De Verwijskliniek in Bergen op Zoom gegaan voor een afspraak met Radboud Kemme. Hij was er na een uitgebreid onderzoek en nogmaals bestuderen van de foto’s al snel van overtuigd dat Davey last heeft van OCD in beide schouders, waarbij de linkerschouder (en dus niet rechts!) het mank lopen veroorzaakt. Hij heeft uitstekend uitgelegd wat het probleem is en hoe dit verholpen kan worden middels een kijkoperatie en daarbij aangegeven dat het zeer goed te behandelen is en de kans op volledig herstel behoorlijk groot is. We hebben direct besloten de kijkoperatie te laten doen en de afspraak ingepland. Op woensdag 15 januari 2020 is het zover.
Er worden tijdens deze ingreep twee kleine sneetjes gemaakt in de huid en met behulp van een cameraatje worden de losse fragmentjes en/of de kraakbeenflap met een grijpertje verwijderd.
We hebben ook met de dierenarts besproken wat de oorzaak zou kunnen zijn. Hij gaf aan dat dit niet eenvoudig is vast te stellen. Het kan door een trauma veroorzaakt worden of verkeerde voeding, maar het kan ook een erfelijke aandoening zijn. Rashonden als de Golden Retriever worden uitgebreid getest op ED (elleboogdysplasie) en HD (heupdysplasie), maar zelden op OCD in de schouders. We willen dan ook heel duidelijk stellen dat we niemand iets kwalijk nemen over de aandoening die Davey nu heeft. We weten zeker dat de fokker er alles aan gedaan heeft om gezonde pups af te leveren en het is niet aan te tonen of dit erfelijk is of door een trauma. Helaas gewoon een geval van domme pech en de fokker vindt het al net zo vreselijk als wij.
Natuurlijk is dit verdrietig nieuws; voor ons, voor de fokker, maar vooral voor Davey. Hoe gaan we een zeer levendige, jonge en speelse hond rustig houden in de weken na zijn operatie? Want dat moet gebeuren: hij mag de eerste 2 weken alleen binnen loslopen en alleen even naar buiten voor zijn behoefte. Na die 2 weken mag hij beginnen met zeer korte wandelingen en als het goed gaat mogen we dat met 1 minuut per dag gaan opvoeren totdat hij bij 6 weken volledig hersteld zou moeten zijn. Dat wordt nog wat!
Toch gaan we er volledig voor. Davey is een ontzettend lieve en enthousiaste hond die we alle mogelijkheden moeten geven om zijn verdere leven met veel passie in te kunnen vullen. We vonden ook dat we geen keus hadden. Ja, het kost een hoop geld en veel energie, maar de aanblik van een manke hond is helemaal erg. We hebben er het volste vertrouwen in dat het uiteindelijk weer goed gaat komen en Davey weer heerlijk kan wandelen, rennen, struinen en met andere honden spelen. Daarna gaan we weer kijken of en hoe we de jachttraining weer kunnen gaan oppakken. Als het goed is moet dat straks weer kunnen, maar anders gaan we zeker kijken naar een andere invulling voor onze energieke hond.
In de tussentijd hebben we alvast een flink grote bench gekocht, omdat Davey toch wat vaker verplicht zijn rust zal moeten nemen. Normaal gesproken konden we hem al prima alleen in de woonkamer achterlaten, hoewel hij het af en toe niet kan laten wat aan de planten te eten of papieren te versnipperen!
We zullen na de operatie op 15 januari weer verslag uitbrengen over de voortgang.
Hans en Marianne, zal zeker niet makkelijk zijn om Davey rustig te laten zijn in zijn revalidatie! We hopen dat deze periode toch snel om gaat zijn en dat Davey weer heerlijk alles kan doen wat hij zo graag doet waaronder heerlijk met jullie bezig te zijn met de training. Dat gaat vast goed komen want jullie zijn top baasjes! We houden contact!!!
Dikke knuffel voor jullie en Davey!
Wat lijkt u verhaal op ons verhaal! Ik ben in het bezit van een Grote Münsterlander van nu inmiddels 4 jaar. Toen ze een puppy was begon ze ineens mank te lopen. Maarja dan denk je in het begin aan een verstuiking of een groeipijntje. Ze begon steeds vaker mank te lopen. Toen ze 4.5 maanden oud was hebben we een foto laten maken van haar rechterpootje. De dierenarts kon niks geks zien op de foto maar heeft hem toch laten beoordelen door een specialist. De specialist kon wel degelijk een afwijking zien dus een afspraak gemaakt in Leeuwarden waar ze een week later al terecht kon. Onze hond Zoë is met 5 maanden geopereerd aan zowel OPC als LCD in de rechter elleboog middels een kijkoperatie.
Ze heeft na de operatie geen dag meer mank gelopen. Het rustig houden met een pup van 5 maanden was wel even een dingetje. Maar ook het geestelijke aspect van onszelf; is het onze schuld, hoe hadden we dit kunnen voorkomen, hoe kan dit nou! Ik heb me heel lang afgevraagd waarom Zoë dit moest overkomen. Ze is als pup best wel eens hard gevallen door haar onstuimigheid. Ze groeide ook heel snel. Op de training vroegen ze wel eens gekscherend of we haar pokon gaven. Dus kwam het door een trauma, is ze te snel gegroeid of toch iets erfelijks terwijl het niet in de lijn voorkomt. Heel veel verdrietige momenten gehad.
Gelukkig ook een fokker die het heel erg vond. Ze hebben aangeboden om een bijdrage te leveren in de kosten en zijn op ziekenbezoek geweest. Wat ik jammer vind is dat niemand uit het nest wist dat Zoë is geopereerd aan elleboogdysplasie, dat wordt door de fokker toch wel stilgehouden. Er zijn nog maar weinig fokkers die hun Münsterlanders testen op ED, dat is jammer. Wel fijn om te lezen dat de fokker waar jullie Davey vandaan komt er geen moeite mee heeft dat het in de openbaarheid komt. Het is ook geen schande omdat er meerdere factoren mee kunnen spelen dan alleen erfelijkheid. Maar door het te delen kun je inzicht krijgen of er eventueel meer problemen zijn uit een bepaald nestje en erfelijkheid dan misschien wel naar boven komt zodat de fokker de beslissing kan maken om niet meer verder te gaan fokken met de betreffende teef (of reu).
Zoë is inmiddels 4 jaar en heeft nooit meer mank gelopen. Ze kan en mag (bijna) alles weer. Ze mag alleen niet met honden spelen die te ruw zijn. Balletjes hebben we nooit gegooid want dat is zowiezo al een aanslag op de schouders. Maar verder laten we haar vooral hond zijn. Lekker zwemmen, jachttraining, naar het strand en bos.
Er zit nog wel een verdenking dat het ook in haar linker elleboog zit maar daar heeft ze nooit last van gehad.
Hopelijk gaat het met Davey inmiddels een stuk beter en verloopt zijn herstel voorspoedig.
Hallo Renata,
wat leuk om je reactie hier te mogen lezen! Dank je voor je uitgebreide verhaal.
Gelukkig gaat het nu goed met jullie Zoë lees ik en dat sluit wel aan bij de ontwikkeling van onze Davey. Natuurlijk is het nog maar 3 maanden geleden dat hij geopereerd is, maar hij heeft sindsdien ook niet meer mank gelopen. Een enkele keer denken we dat hij nog wat stijfjes is, als hij gelegen heeft bijvoorbeeld, maar verder koesteren we zijn herstel. Ook Davey laten we alleen nog met zijn vriendje Ollie spellen en zelfs dan proberen we het nog te doseren. Ook drukke gebieden met veel honden proberen we nog zoveel mogelijk te vermijden. Verder doet hij eigenlijk alles weer en is het gewoon weer een heerlijke en vrolijke hond die ogenschijnlijk nergens last van heeft. Ook de jachttraining hebben we weer op kunnen pakken en dat gaat ook weer goed. Alles lijkt erop dat de operatie uitstekend gewerkt heeft.
Nogmaals bedankt voor je leuke reactie en dat doet me eraan herinneren dat ik deze site weer eens hoog nodig moet gaan updaten! Nog heel veel plezier met Zoë!