Davey haalt certificaat in Putten

Op zaterdag 8 juni 2024 heb ik met Davey meegedaan aan de Workingtest van de GRCN in Putten op de Veluwe. De eerdere workingtest in Bergschenhoek was erg goed bevallen en Davey deed het daar zo goed met zelfs een eerste plaats, dat ik besloot ook deze mee te pakken en misschien nog wat punten kon halen voor de Goldup aan het einde van het jaar.

De reisduur naar Putten en het vroege aanvangstijdstip zag ik wat tegenop en daarom besloten we er maar direct een weekendje weg van te maken. Op vrijdagochtend zijn we al naar Putten gereden omdat we al vroeg het huisje in konden, op slecht een klein kwartiertje van de locatie van de Workingtest. 

Zaterdag toch vroeg eruit om ons op het gemakje voor te bereiden en Davey natuurlijk nog goed uit te laten. Hij had direct in de gaten dat we iets leuks gingen doen, want hij stond al te stuiteren zodra ik de kamer binnenkwam. Op het gemakje naar Putten gereden, want ik wilde niet te laat aankomen. Ik had al gehoord van de parkeerproblemen daar en een erg nat weiland waar al vaker auto’s losgetrokken moesten worden. Ik was bepaald niet de enige die al stipt om 07:15 aankwam, maar het was goed geregeld en al snel had ik een prima parkeerplekje gevonden. 

Na de aanmelding bij het secretariaat en een kort openingspraatje konden we naar de eerste proef. Door de natte omstandigheden en door het enorm hoge gras had de organisatie de proeven omgegooid waardoor ook de loopvolgorde gewijzigd was. We moesten nu beginnen met proef 3, wat achteraf ook meteen de meest uitdagende proef bleek te zijn. De wachtkamer was een behoorlijk grote modderpoel en met wat moeite hebben we een droog plekje weten te vinden. 

Ik had startnummer 57 en zou de 2e zijn van onze groep, maar helaas was nummer 56 niet gekomen. Daardoor werd ik eigenlijk al heel snel en onverwachts geroepen, want liever loop ik nog even een stukje in met Davey. Dat was bij deze wachtkamer ook niet echt mogelijk. Maar goed, vol vertrouwen liepen we met de keurmeester naar de proef. 

Proef 3
De bedoeling was om eerst een stukje los te volgen. Tijdens het volgen werd er 2 keer geschoten: de eerste dummy viel met een mooie plons in het water aan de rechterkant en de tweede dummy links en zoals later bleek achter een heuvel. Die diepte was erg slecht in te schatten, waardoor ik moeite had de valplek te zien. Hopelijk Davey wel! De volgorde was vrij en ik besloot Davey eerst op de moeilijke dummy in te zetten, omdat hij nog die kant opkeek. Met de kennis van nu had ik het omgedraaid! Davey was blij om eindelijk te mogen beginnen en schoot ervandoor. In eerste instantie zocht hij voor en op de heuvel waar behoorlijk lang gras op stond. Na uitgebreid zoeken besloot hij uit zichzelf dan toch maar eerst de andere dummy te gaan halen. Ik heb niet ingegrepen, omdat hij al in het water was en omdat ik begon te twijfelen of hij de eerste wel zou vinden. 

De dummy uit het water had hij snel te pakken en na het afgeven nogmaals ingezet richting de heuvel. Davey begon het zoekgebied steeds verder uit te breiden en op dat moment moest ik wel gaan sturen. Ik heb hem telkens de heuvel op gekregen en daar de territoriumfluit gegeven, omdat ik zelf ook niet exact wist waar hij lag. Dat herhaalde zich een aantal keren en net toen ik de moed begon op te geven kwam Davey vrolijk terugrennen met de dummy. Dat was door het oog van de naald. De keurmeester was duidelijk in zijn commentaar: waterdummy prima de andere had niet zoveel met markeren te maken. Score 12 punten, maar gezien het verloop van de rest van de dag bij de andere deelnemers was dit wel erg zuinig. Veel honden gingen er hier op uit en andere voorjagers konden bij het passeren naar een andere proef exact zien waar de dummy lag bij de heuvel en waren dus behoorlijk in het voordeel. Dat is het nadeel als je als allereerste moet. Ach, de kop was eraf en gelukkig allebei binnen. 

Proef 5
Snel door naar proef 5. Je stond daar in een veld met hoog gras. Verderop lag een bos en voor het bos liep een pad. Een helper liep van links naar rechts over het pad en schoot twee keer. De eerste keer duidelijk richting een opening in het bos, het tweede schot een stuk verder naar rechts en dan terug in de richting waar gelopen was. De keurmeester gaf duidelijk aan wat de bedoeling was. Ook hier was de keuze vrij. 

Door de ervaring van de eerste proef besloot ik Davey eerst de “makkelijke” dummy op rechts te laten halen. Die zou immers op het pad moeten liggen. Ik heb hem een duidelijke lijn gegeven en na een korte zoektocht had hij hem snel te pakken. Bij de tweede dummy ben ik wat meer links gaan staan en hem een duidelijke lijn gegeven met een vooruit, in de hoop dat hij direct het bos in zou gaan. De moeilijkheid was blijkbaar dat voor het bos een greppeltje lag. Geen probleem voor Davey, want hij ging na enige aarzeling het bos in, maar iets te ver naar links en hij verdween uit beeld. Dan wordt het gewoon wachten, maar even later kwam hij enthousiast terug met de tweede dummy. Prima gedaan en 18 punten. 

Proef 4
Vervolgens was het een stukje lopen naar proef 4. De afstanden vielen reuze mee, zeker in vergelijking met de enorme afstanden van de week eerder in Simonshaven. Aangekomen bij proef 4 moest ik even wachten op de vorige groep, maar al snel kon ik gaan inlopen met Davey. Precies toen ik aan de beurt was werd er echter gepauzeerd voor een kop koffie. Jammer, maar dat moet natuurlijk ook gebeuren. De koffiepauze was echter wel heel lang, dus al die tijd stond ik met Davey te wachten. Uiteindelijk heb ik hem maar even laten liggen en weer op scherp gezet toen er weer beweging in kwam. 

Bij deze proef werd er 3 keer geschoten met een markeer. De eerste rechts langs een bosrand, de tweede op dezelfde plek maar dan een tiental meters dichterbij en de derde vlak bij ons. Het was de bedoeling dat ik de derde dummy zelf ging halen om de steadyness van Davey te zien. Na wat lachsalvo’s vanwege mijn zeer moeizame bukken (rugklachten!) was ik snel terug. Davey was keurig blijven zitten en heb ik uitgestuurd. Hij liep er bovenop en was razendsnel terug. Ook de tweede dummy was geen enkel probleem. Volle bak dacht ik dus, maar tot mijn verbazing 19 punten gekregen. Misschien toch een puntje aftrek voor mijn apporteren??

Proef 1
Op naar proef 1, want ik had het vermoeden dat door de lange koffiepauze ik daar al snel aan de beurt zou zijn. Dat klopte ook, maar de keurmeester besloot op de hele groep te wachten voor de uitleg en ging eerst lunchen. Jammer, want onze groep bestond uit 14 honden! Dus helaas erg lang moeten wachten. 

Deze proef was duidelijk anders dan waar je normaal op traint. Je moest eerst een stukje volgen, vervolgens gaan zitten bij een jachthut en zittend je hond inzetten op een markeer en de tweede keer op een verloren zoek. Het volgen ging op zijn Davey’s natuurlijk, want meneer wil altijd een stukje voor me lopen. Het wegzetten van Davey bij de hut en dat ik zelf ging zitten vond hij niet speciaal en na het schot kon ik hem gewoon inzetten met een “apport”. De dummy was tussen de lokkers gegooid, maar op korte afstand en Davey wist exact waar hij lag. Tot mijn verbazing duurde het echter toch wat langer, waarschijnlijk door de vele valplekken. Hij bleef gelukkig wel in het juiste gebied zoeken dus ik hoefde niet op te treden. De keurmeester had namelijk vooraf duidelijk gezegd dat het geen dirigeeropdracht mocht worden! Uiteindelijk vond Davey de dummy en gaf hem keurig af. Geen probleem dus met mij ernaast op een stoel. Voor het inzetten naar de tweede dummy mocht je even kort de stoel verlaten, omdat het net van de hut ertussen zat. Ik besloot hem vooruit te sturen door de lokkers heen en dan een zoek apport. Dat deed hij zo snel dat ik nog niet eens op mijn stoel zat toen hij alweer naast me stond! 18 punten, door het iets te lang zoeken op de eerste dummy. 

Proef 2
Nog steeds alles binnen dus op naar de laatste proef. Die had ik bij het voorbijgaan al een beetje kunnen bekijken en moest te doen zijn voor Davey. Ik was daar al heel snel aan de beurt en de korte uitleg van de vriendelijke keurmeester was duidelijk. Op rechts werd er een eend geschoten in het water met een dummylauncher en er was eerder al een eend geschoten die kickdood lag aan de overkant van het water. 

Ik mocht Davey inzetten nadat de dummy op het water viel en met de befaamde POG-sprong had Davey deze snel te pakken en gaf hem keurig af. Met een heel krachtige “vooruit” Davey het water in gestuurd langs de valplek van de eerste dummy. Dat commando nog een paar keer moeten herhalen, omdat hij om begon te kijken maar verder zwom hij keurig naar de overkant. Nog een “zoek apport” er achteraan en in no time kwam hij terug. Perfect uitgevoerd en ook hier 18 punten. Ik vermoed een kleine aftrek vanwege de extra commando’s, want verder deed hij alles uitstekend. 

Zo waren we dus om 13:00 uur al klaar met de proeven. Alles binnengehaald, maar ik wist al dat er de nodige puntenaftrek zou volgen. De vraag was alleen hoeveel en je hebt natuurlijk geen idee hoe de andere honden het doen. Ik had in mijn groep al wel een paar uitstekende honden aan het werk gezien. Eerst Davey maar eens goed verzorgen, eten geven en rust zoeken. Daarna lekker in het zonnetje gaan wachten, samen met Marianne die inmiddels met de fiets ook was gearriveerd. 

Keurig op tijd begon de prijsuitreiking en omdat het zo vroeg was besloot de organisatie iedere deelnemer naar voren te roepen. Na de C’s waren de B1 honden aan de beurt in omgekeerde volgorde. Er waren al behoorlijk wat namen voorbijgekomen en de spanning werd opgevoerd. Ik gokte op een puntenaantal tussen de 80 en 85. Dat bleek aardig te kloppen, want met 85 punten zijn we op een keurige 13e plaats geëindigd op 45 deelnemers. De organisatie gaf ook aan verrast te zijn door het hoge niveau, want zo eenvoudig waren de proeven niet. Als we de niet Goldens eraf halen zelfs een 6e plaats. Davey is weer een certificaat rijker!

Ik was zeer tevreden en natuurlijk blijft het een jurysport waar je kunt discussiëren over de gegeven punten, maar dat had voor het eindresultaat niet zoveel uitgemaakt. We hebben een erg leuke en droge dag gehad, Davey heeft fantastisch werk laten zien met zijn enorme will to please en het was een mooie locatie met uitdagende proeven. 

Hans Posthumus

Ik ben Hans Posthumus, geboren in 1964 in Breda. Ik ben al sinds 1989 gelukkig getrouwd met Marianne en we hebben 2 zonen: Frank en Remco. In het dagelijkse leven werk ik bij SPAR Nederland. Mijn hobby's zijn golfen, wandelen, fotografie, reizen en natuurlijk Golden Retrievers.

1 reactie