De eerste week

De eerste dagen bestaan vooral uit het socialiseren van de hond. We proberen hem aan zoveel mogelijk dingen te laten wennen, zonder al te veel van hem te vragen. De geluiden in de tuin is Davey al helemaal aan gewend. De vele ganzen, kraaien, eenden en andere geluiden doen hem helemaal niets. Wel gaat hij regelmatig eens lekker zitten kijken naar al die vogels in de weilanden.

Genieten van het uitzicht

Vroeg wakker
De eerste dagen is Davey erg vroeg wakker, soms al voor 5 uur. We proberen telkens weer om na het doen van zijn behoefte Davey terug te stoppen in de bench, maar dan krijst hij alles bij elkaar. Negeren, negeren, negeren! Ja ja, de theorie is leuk maar de praktijk is toch bij elke hond weer anders. Het valt echt niet mee om zo’n blij ei weer in de bench te stoppen, terwijl voor hem de dag alweer begonnen is met allerlei leuke dingen die hem te wachten staan. Om te voorkomen dat we allebei uitgeput zijn na een paar dagen wisselen we de vroege diensten af. Meestal is het voldoende om gewoon bij Davey in dezelfde ruimte te zijn. Geen aandacht geven en hij gaat weer liggen, maar niet in de bench. Op die manier pakken we nog een hazenslaapje op de bank. We lijken wel weer jonge ouders! Na enkele dagen wordt het ‘s-morgens steeds later voordat Davey zich meldt. Inmiddels is het soms al 7 uur. Lekker hoor!

Angstig voor verkeer
De angst voor verkeer zit er nog wel in. Misschien toch teveel geschrokken op de eerste dag. Ik probeer hem continu af te leiden zodra we in de buurt van de weg komen. Niet teveel druk erop zetten, maar ook niet te flauw met hem doen en gedragen alsof alles de gewoonste zaak van de wereld is. Bij het kruispunt laat ik hem rustig op een afstandje zitten en ga er dan bijzitten. Gewoon laten observeren wat er allemaal voorbij komt en wennen aan de geluiden. Ook het bankje bij de bushalte ben ik een tijdje gaan zitten. Het gaat steeds beter gelukkig, maar zeker nog niet van harte.

Centrum
Om Davey te laten wennen ben ik ook al een keer richting centrum gegaan en langs de dierenwinkel. Gezien zijn angst voor verkeer heb ik dit maar kort gehouden en na een kort bezoekje aan een collega zijn we weer huiswaarts gegaan. Omdat het centrum nog te ver lopen is gaan we met de auto. De bench in de auto vindt hij geen enkel probleem. Hij geeft geen kik in de auto.

Tuin en stofzuiger
De tuin is inmiddels voor hem volledig vertrouwd en daar gedraagt hij zich vol zelfvertrouwen. Hij “helpt” Marianne met tuinieren en ook de grasmaaier doet hem weinig. Vreemd, want voor de stofzuiger is hij nog behoorlijk bang en vlucht hij voor. Daarom de stofzuiger maar een uurtje gewoon in de kamer gezet, zodat hij eraan kon snuffelen. Dat helpt een beetje, maar hij vindt het nog steeds maar een eng en lawaaimakend ding.

Visite
Verder komt er natuurlijk regelmatig visite, het lijkt wel kraamtijd! Davey geniet volop van de aandacht, maar als het wat te druk voor hem wordt gaat hij gewoon rustig een plekje zoeken. Een hond lijkt op zijn baas toch??

Zindelijkheid
In de bench heeft Davey nog niet 1 keer zijn behoefte gedaan. Binnen is het echter een ander verhaal. Ondanks het feit dat we er bovenop zitten zijn we toch regelmatig te laat. Even naar het toilet gaan terwijl hij als een blok ligt te slapen blijkt bij terugkomst in de kamer toch tot een ongelukje te hebben geleid. We hebben Davey de eerste dagen geleerd in de tuin zijn behoefte te doen (groot zat) met het idee dit af te gaan bouwen. Dat kwartje wil echter nog niet vallen, want het gebeurt regelmatig dat Davey na een uitgebreide wandeling bij thuiskomst direct binnen door zijn pootjes zakt en plast. Zucht…. De laatste dagen zelfs wat vaker, waarschijnlijk omdat we hem steeds meer op straat uitlaten in plaats van de tuin. Ach, dat komt vast ook wel weer goed.

Hans Posthumus

Ik ben Hans Posthumus, geboren in Breda. Ik ben al jaren gelukkig getrouwd met Marianne en we hebben 2 zonen. In het dagelijkse leven werk ik bij SPAR Nederland. Mijn hobby's zijn golfen, wandelen, fotografie, reizen en natuurlijk Golden Retrievers.

Voeg reactie toe