Dag 1 na de operatie

We waren erg benieuwd hoe de nacht zou verlopen met Davey, maar dat ging prima! Hij was gisteravond al volledig tot rust gekomen en ging zelfs (met de nodige moeite) weer op zijn vertrouwde plekje onder de tafel liggen. Na de nodige plasjes in de tuin hebben we hem uiteindelijk toch maar weer in de bench gedaan en daar viel hij na het nodige zuchten en steunen in slaap.

Rustige nacht
We hebben hem de hele nacht niet gehoord en ook de wekker deed hem deze keer niet ontwaken. Normaal gesproken reageert hij direct als hij vanuit de slaapkamer de wekker hoort of als er iemand naar het toilet gaat, maar deze keer bleef hij rustig. Marianne heeft hem gelijk laten plassen en nadat hij zijn brokken (en tablet!) in het gebruikelijke snelle tempo had weggewerkt, heeft Marianne hem toch maar een stukje uitgelaten. Meneer wil namelijk zijn behoefte niet doen in de tuin en dus zit er niets anders op dan toch maar een klein stukje te lopen naar zijn vaste “poepplekjes”. Dat hielp, want binnen notime had hij het twee keer gedaan!

Rusten
Davey loopt nog duidelijk mank, maar in de loop van de dag zie ik steeds meer verbetering. Hij gebruikt zijn kwetsbare linkerpoot gelukkig wel, want dat was volgens de chirurg erg belangrijk. Het gaat allemaal erg moeizaam natuurlijk, maar goed: voor een eerste dag na de operatie ben ik best tevreden. Het grootste gedeelte van de dag ligt hij lekker in zijn mandje naast mij in de werkkamer. Als ik weet dat ik langere tijd moet gaan bellen stop ik hem in de bench, want Davey vraagt altijd aandacht tijdens het bellen. Dat is niet altijd even handig en nu zeker niet!

Spelen
Ook zijn middageten schrokt hij naar binnen en telkens weer laat ik hem even buiten plassen. Davey begint zich duidelijk beter te voelen, want als hij in de tuin de bal ontdekt wil hij er als een speer naar toe. Gelukkig zit hij aangelijnd, want rennen is echt niet toegestaan de komende weken. Binnen voorzichtig een spelletje spelen vind hij heerlijk, maar ook nu moeten we weer goed opletten dat het niet te wild wordt.

Puzzels
In de loop van de middag word ik gebeld door de Verwijskliniek die benieuwd zijn hoe het met Davey gaat en of er nog vragen zijn. Het lijkt allemaal in orde, maar ik heb nog wat tips gevraagd om een jonge hond een beetje rustig te houden, want dat wordt naarmate hij fitter wordt steeds moeilijker. Als hij echt zijn energie kwijt moet mogen we hem 5 minuten uitlaten. Pffff, dat zal maar een beetje helpen ben ik bang. Ik heb wel wat puzzeltjes voor Davey besteld, zodat hij energie kan gaan steken in het opeten van zijn brokken. Ik ben benieuwd hoe slim hij is! Waar hij gisteren nog de hele dag zachtjes piepte en jankte is dat nu trouwens helemaal over. Gelukkig maar, want dat gaat door merg en been!

Medical Pet Shirt
Het “naveltruitje” blijft erg slecht zitten en Marianne haalt bij de dierenarts nog even een medical pet shirt. Ik moet nog een goede foto maken, want we hebben deze pas in de avond met de nodige moeite aan kunnen trekken bij Davey. Hij moest zich er natuurlijk weer behoorlijk mee bemoeien. Het is eigenlijk een soort rompertje en schermt wat beter zijn wond af. Davey heeft nogal de neiging om eraan te gaan krabben en dat is slecht voor de hechtingen. De achterkant doen we maar niet vast, want dan is het net of we met een soort incontinente hond rondlopen! We slaan het een stukje terug, zodat hij gewoon zijn behoefte kan doen zonder dat alles vies wordt.

Nogmaals, we zijn niet ontevreden hoe het gaat maar we hebben nog een lange weg te gaan natuurlijk. Het is behoorlijk intensief, omdat je continue in de gaten moet houden waar hij is en vooral wat hij doet. Ik denk dat Davey het woordje “rustig” inmiddels niet meer kan horen!