Spelen met Diego en Abby

Omdat het vorige keer zo ontzettend leuk was om Davey samen met broertje Diego en zusje Abby bezig t zien, hadden we direct besloten om dit vaker te doen. Afgelopen zondag was het zover en gingen we naar Jack en Marianne.

Vanaf het moment dat we Davey uit de auto haalden had hij door wat er aan de hand was. Hij was bijna niet te houden en we waren dan ook blij dat we hem in de tuin van Jack en Marianne konden loslaten, zodat hij direct kon gaan uitrazen met Diego en Abby, want Mandy en Mirella waren net voor ons gearriveerd.

Om de tuin toch een beetje te sparen besloten we om de honden maar direct uit te laten in het mooie gebied er vlakbij. Daar konden de hondjes heerlijk los spelen en vooral het aanwezige water was het summum van plezier! Wat gingen ze tekeer met z’n drieën, waarin het heel opvallend was dat Abby echt wel haar mannetje (of is het vrouwtje?) stond. Wat een pittige tante is dat zeg!

Na een minuutje of twintig ging het tempo bij de hondjes gelukkig wat naar beneden. Davey gaf al eerder al aan wat vermoeid te worden en liet Diego en Abby lekker hun gang gaan. Toen die ook waren uitgeraasd was het natuurlijk tijd voor het statieportret. Het bruggetje vormde een mooi decor en nadat ik voor de eerste èn laatste keer heb staan wachten op een kat die nota bene uitgelaten werd (!) was het tijd voor het poseermomentje. Zowaar kregen we het voor elkaar om de hondjes netjes naast elkaar te laten zitten en konden er foto’s genomen worden.

Die paar minuten waren blijkbaar alweer lang genoeg om energie te verzamelen, want daarna gingen Davey, Abby en Diego weer verder met waar ze gebleven waren: heerlijk ravotten en spelen met elkaar. Het was grappig om te zien dat bij het watertje zowel Diego als Abby er dwars doorheen gingen, terwijl Davey zo slim was om gewoon het bruggetje te nemen. Pas nadat Marianne hem vlak bij de waterrand gezet had en ik hem ingefloten had, ging hij ook vol enthousiasme dwars door het water heen naar me toe.

Abby onderschatte de breedte van het water en nam een net iets te korte sprong waardoor ze ongelukkig tegen de oever kwam en haar pootje bezeerde. Het bleek gelukkig mee te vallen, maar voor alle zekerheid besloten we dat het mooi geweest was en gingen we terug naar het huis van Jack en Marianne voor een bakje koffie en een rustpauze voor de honden.

Terwijl wij lekker aan een drankje en hapje zaten braken de 3 jonge honden nog even een stukje van de tuin af. Laat ik het zo zeggen: ik weet zeker dat 1 struik niet meer gesnoeid hoeft te worden! Davey trok zich na een poosje weer een beetje terug uit de drukte en ging, zoals hij dat altijd doet als wij binnen zijn, voor de deur zitten. We besloten dan ook maar hem naar binnen te halen. Dat pikten Diego en Abby natuurlijk niet en zij gingen beiden voor het raam staan kijken waar hun broertje toch bleef en keken bijna smekend of hij weer kwam spelen. Nadat we Abby en Davey nog even omgewisseld hadden was het toch echt tijd om weer te gaan.

We kijken weer terug op een ontzettend leuke middag. Honden en baasjes hebben het heel erg naar hun zin gehad en we hebben natuurlijk wederom afgesproken dit vaker te doen. Jack en Marianne, nogmaals bedankt voor de gastvrijheid! En de hondjes? Op de groepsapp kwamen alleen nog maar foto’s voorbij van uitgeputte, maar zeer voldane hondjes!